In memoriam
Ed Leliveld (1957-2022)
Dave Wesselius (1949 - 2019)
Dave kwam bij het Haarlems Straatorkest in 2014.
Hij speelde bij ons alleen de snare. Geen basedrum. En dat was even wat anders voor een rasdrummer. Hij kreeg wel een mooie percussiegroep om zich heen en een grote trom speler naast hem. Verder kreeg hij het met de dirigent aan de stok: een geweldige R&B speler maar dan…..ska, klezmer, wals, en balkanritmes met als moeilijkste een 7/8 maat.
Hij verbaasde ons soms met een fantastiche solo zoals die bedoeld was in een break. En soms door het volledig ontbreken ervan. Dan stond hij in een gelukzalige groove te spelen en keken we hem met 24 man verwachtingsvol aan. “Oh ben ik aan de beurt” sprak dan zijn onschuldige gezicht met dat gouden aureooltje boven zijn hoofd waarna hij alsnog los ging.
We hebben meer dan 100 optredens met hem mogen doen. We gingen samen naar Praag, het Oerolfestival op Terschelling, Gent en deze zomer nog een weekend Maastricht.
Het is onvoorstelbaar hoe geliefd hij was. Veel gehoorde woorden van orkestvrienden zijn: “een echte lieverd, staat altijd voor je klaar, een fijne college, man met humor, heel handig, optimistisch, een gouden vent”. Onsterfelijk geliefd maar niet onsterfelijk. Op woensdagavond 9 oktober traden we op in zorgcentrum de Roos in plaats van het gewoonlijke repeteren in de oefenruimte. Het was een geweldig optreden. De bewoners genoten en wij ook. Dave speelde heerlijk, stond te genieten en zag er stralend uit. Na het optreden borrelden we na. Genietend van ons optreden en van elkaar. Toen ging Dave naar huis. Bij de deur, zijn lijf bepakt met zijn drummateriaal draaide hij zich om. Met een vrolijke lach riep hij: “Dag allemaal, ik mag thuis nog twee biertjes”. We zwaaiden allemaal net zo vrolijk terug: “Dag Dave, wel thuis, bedankt he?!”. Dit laatste beeld staat nog op ons netvlies gebrand. Later hoorden we wat er die nacht en de volgende dag gebeurd is. We hebben geleefd tussen hoop en vrees.
Lieve Dave je bent in ons verankerd. We zullen je altijd bij ons dragen.
Eric Korstjens (1952 – 2018)
Met een onaangekondigde enorme dreun kwam het nieuws bij alle leden van het Haarlems Straatorkest binnen op 24 april: Eric overleden.
Eric was een dominant, lief, grappig, en markant lid van het Haarlems Straatorkest. Daarnaast was hij het muzikaal geweten van de band. De stijl en het repertoire werden sterk door hem beïnvloed. Zijn grote kennis van muziek en zijn goed ontwikkelde gevoel voor stromingen gebruikte hij om ideeën te opperen waar het orkest veel aan had. Eerst vooral door de keuze van nummers, maar tenslotte ook toen hij meer interesse kreeg in het arrangeren van muziek. Hij laat enkele fijne arrangementen na en het is jammer dat hij enkele nieuwe ideeën niet meer heeft kunnen uitwerken. Eric was bassist en trombonespeler.
Na het spijtige maar onvermijdelijke sluiten van zijn muziekzaak Tipitina in de Schagchelstraat legde hij zich meer toe op zijn werk als DJ. Daar onderscheidde hij zich door buiten de gebaande paden te treden met verrassende stijlen en genres. Daarnaast vond Eric na enige tijd werk als plaatser van “slimme meters”. Dat vergde veel inspanning maar gaf ook voldoening en regelmaat in zijn bestaan wat hem in staat stelde weer meer tijd te besteden aan het Haarlems Straatorkest. Hij zat in een nieuwe opbouwfase met plannen en energie en zijn reis met zijn dochter naar New Orleans in april 2018 maakte daar deel van uit. Eric zijn dochter gaf een imponerend verslag van die reis tijdens de herdenkingsbijeenkomst die plaatsvond op 30 april in het Patronaat in Haarlem.
Het Haarlems Straatorkest zal Eric lang blijven missen maar zijn muzikale erfenis zal ons tijdens de repetities en optredens aan hem blijven herinneren.
Ed Leliveld (1957-2022)
Dave Wesselius (1949 - 2019)
Dave kwam bij het Haarlems Straatorkest in 2014.
Hij speelde bij ons alleen de snare. Geen basedrum. En dat was even wat anders voor een rasdrummer. Hij kreeg wel een mooie percussiegroep om zich heen en een grote trom speler naast hem. Verder kreeg hij het met de dirigent aan de stok: een geweldige R&B speler maar dan…..ska, klezmer, wals, en balkanritmes met als moeilijkste een 7/8 maat.
Hij verbaasde ons soms met een fantastiche solo zoals die bedoeld was in een break. En soms door het volledig ontbreken ervan. Dan stond hij in een gelukzalige groove te spelen en keken we hem met 24 man verwachtingsvol aan. “Oh ben ik aan de beurt” sprak dan zijn onschuldige gezicht met dat gouden aureooltje boven zijn hoofd waarna hij alsnog los ging.
We hebben meer dan 100 optredens met hem mogen doen. We gingen samen naar Praag, het Oerolfestival op Terschelling, Gent en deze zomer nog een weekend Maastricht.
Het is onvoorstelbaar hoe geliefd hij was. Veel gehoorde woorden van orkestvrienden zijn: “een echte lieverd, staat altijd voor je klaar, een fijne college, man met humor, heel handig, optimistisch, een gouden vent”. Onsterfelijk geliefd maar niet onsterfelijk. Op woensdagavond 9 oktober traden we op in zorgcentrum de Roos in plaats van het gewoonlijke repeteren in de oefenruimte. Het was een geweldig optreden. De bewoners genoten en wij ook. Dave speelde heerlijk, stond te genieten en zag er stralend uit. Na het optreden borrelden we na. Genietend van ons optreden en van elkaar. Toen ging Dave naar huis. Bij de deur, zijn lijf bepakt met zijn drummateriaal draaide hij zich om. Met een vrolijke lach riep hij: “Dag allemaal, ik mag thuis nog twee biertjes”. We zwaaiden allemaal net zo vrolijk terug: “Dag Dave, wel thuis, bedankt he?!”. Dit laatste beeld staat nog op ons netvlies gebrand. Later hoorden we wat er die nacht en de volgende dag gebeurd is. We hebben geleefd tussen hoop en vrees.
Lieve Dave je bent in ons verankerd. We zullen je altijd bij ons dragen.
Eric Korstjens (1952 – 2018)
Met een onaangekondigde enorme dreun kwam het nieuws bij alle leden van het Haarlems Straatorkest binnen op 24 april: Eric overleden.
Eric was een dominant, lief, grappig, en markant lid van het Haarlems Straatorkest. Daarnaast was hij het muzikaal geweten van de band. De stijl en het repertoire werden sterk door hem beïnvloed. Zijn grote kennis van muziek en zijn goed ontwikkelde gevoel voor stromingen gebruikte hij om ideeën te opperen waar het orkest veel aan had. Eerst vooral door de keuze van nummers, maar tenslotte ook toen hij meer interesse kreeg in het arrangeren van muziek. Hij laat enkele fijne arrangementen na en het is jammer dat hij enkele nieuwe ideeën niet meer heeft kunnen uitwerken. Eric was bassist en trombonespeler.
Na het spijtige maar onvermijdelijke sluiten van zijn muziekzaak Tipitina in de Schagchelstraat legde hij zich meer toe op zijn werk als DJ. Daar onderscheidde hij zich door buiten de gebaande paden te treden met verrassende stijlen en genres. Daarnaast vond Eric na enige tijd werk als plaatser van “slimme meters”. Dat vergde veel inspanning maar gaf ook voldoening en regelmaat in zijn bestaan wat hem in staat stelde weer meer tijd te besteden aan het Haarlems Straatorkest. Hij zat in een nieuwe opbouwfase met plannen en energie en zijn reis met zijn dochter naar New Orleans in april 2018 maakte daar deel van uit. Eric zijn dochter gaf een imponerend verslag van die reis tijdens de herdenkingsbijeenkomst die plaatsvond op 30 april in het Patronaat in Haarlem.
Het Haarlems Straatorkest zal Eric lang blijven missen maar zijn muzikale erfenis zal ons tijdens de repetities en optredens aan hem blijven herinneren.